Tekenen en schilderen | Olieverf
Olieverf is ontstaan in de renaissance
Olieverf werd in de tijd van de vroege
Renaissance ontwikkeld. Olieverf bestaat uit een basis van
droge pigmenten die gemengd worden met een natuurlijke, drogende olie als bijvoorbeeld lijnolie met zijn karakteristieke geur. Ook maakt men wel gebruik van een halfdrogende olie zoals bijvoorbeeld saffloerolie of papaverolie. Van 100% droging is bij deze soorten olie eigenlijk geen sprake. In elk geval zal de droogtijd van een schilderij waarin deze olie verwerkt is, extreem lang worden. Er bestaan vele pigmenten die bruikbaar zijn om door olieverf te mengen dus kunstenaars die zelf hun olie maken kunnen het hart ophalen.
Zelf olieverf maken is goed te doen
Sommige kunstenaars mengen zelf hun olieverf uit de originele pigmenten. Dit mengen is op zich niet echt moeilijk maar het is wel een vrij bewerkelijk proces waar je even tijd voor moet nemen. De meeste kunstenaars grijpen daarom maar naar verf uit de tube omdat ze hun tijd liever aan schilderen besteden. Het voordeel van zelf olieverf maken is natuurlijk wel de enorme vrijheid die het geeft als het om kleuren en dergelijke gaat.
Alkydhars als bindmiddel zorgt voor de naam alkydverf
Tegenwoordig wordt veelal synthetische alkydhars als bindmiddel voor de
pigmenten gebruikt (in plaats van olieverf wordt daarom ook wel van alkydverf gesproken). Voordeel van deze alkhydverf is een aanzienlijk snellere droogtijd.
Verdunning van olieverf
De verf wordt zowel met terpentijn of terpentine verdund als met
speciale mediums. De verdunning met terpentine wordt daarbij veel gebruikt voor onderschilderingen om een goede hechting te krijgen en rekening te houden met het "vet over mager" principe dat bij olieverf van belang is om geen problemen met de
tractie te krijgen. De droogtijd van de verf wordt door de terpentine aanzienlijk verkort. Is de droogtijd of het verkrijgen van magere olieverf minder van belang dan wordt meestal een olieverfmedium gebruikt voor de verdunning van de de verf.
Een olieverfschilderij kan langdurig bewerkt worden
De gladde, boterachtige consistentie, gekoppeld aan een lange droogtijd, maakt het mogelijk dat de verf op de
drager vrij lang en uitgebreid bewerkt kan worden. Je moet als kunstenaar een olieverfschilderij ook echt zelf tot "Klaar!" verklaren omdat je er anders tot in het oneindige mee door kunt schilderen. En dat kan natuurlijk ook weer niet echt de bedoeling zijn.
Er zijn vele variaties mogelijk
Men kan met deze verf een zeer groot aantal structuren en effecten bereiken. Deze lopen van dunne, transparante, gewassen lagen zoals bij de Rembrandttechniek tot dikke, gestructureerde lagen zoals bij
Impasto.
Verschillende kwaliteiten mogelijk
De verf wordt in twee kwaliteiten geleverd: een studiekwaliteit, met een beperkt kleurassortiment en een kunstenaarskwaliteit die de grootste variëteit aan kleuren en de hoogste kleursterkte biedt. Daarbinnen zijn verschillende kwaliteiten leverbaar. Hoe duurder de verf, hoe meer pigment en hoe beter de dekking en de kleurkracht in het algemeen zijn. Maar schrik dan niet van de prijs van een tubetje hoge kwaliteit olieverf!
En nu verder....
